Elke paar weken brengen wij een van onze profiles in beeld met inspirerende ondernemers en kunstenaars. Deze week: Ilari Hoevenaars.
Ilari Hoevenaars heeft een stem die waarschijnlijk iedereen kent. Hij is al bijna 30 jaar all-round stemacteur en een van de meest gevraagde voice-overs. Vanuit zijn thuisstudio in Amsterdam werkt hij voor een rijk aantal klanten. Wij spraken af, en vroegen: hoe maak je van praten je vak?
“Toen ik 17 was, wilde ik eigenlijk naar de toneelschool. Als ik daar nu op terugkijk, zie ik dat acteren minder goed bij me past dan wat ik nu doe. Ik ben ongeduldig van aard en als acteur moet je eindeloos stukken repeteren. Als voice-over komt mijn input vaak aan het einde van een lange schakel en als ik een opdracht krijg, is die meestal na een uur alweer bij de klant. Ik zie mezelf vaak als de strik om het cadeautje. Het is een soort winkeltje spelen, en dat past echt bij mij.
Ik heb mijn eigen toko rondom mijn stem; een aangeboren en daarna verder ontwikkeld talent.
Dit vak kwam op mijn pad na een lange weg langs banen in de horeca, als reisleider en in de luchtvaart. Ik vloog als steward bij Lufthansa, en vond het een beetje te oppervlakkig. Ik wilde iets nuttigs voor de mensheid doen. Toen ben ik naast mijn baan blinden en slechtzienden gaan voorlezen. Daar kwam ik voor het eerst echt in aanraking met het werken met mijn stem.
De nieuwkomers-cassette
Mijn allereerste betaalde opdracht, kwam via mijn werk bij de lokale omroep in Brabant. Een bevriende technicus en collega sprak zelf wel eens spotjes in, en raadde me aan om mee te gaan. Ik vond het allemaal heel spannend. Ik werd gevraagd om een paar reclames in te spreken, voor Restaurant Onder De Pannen en Disco Dancing De Drie Fonteinen. De geluidstechnicus was heel enthousiast en vroeg wat ik ervoor wilde hebben. Ik dacht, 5 gulden per spotje, dat voelde als veel geld. Maar gelukkig deed mijn vriend Ad de onderhandelingen. Hij zij: je moet er 50 gulden per stuk voor vragen, dus 250 gulden voor een kwartier werk. Dat was meteen mijn eerste kennismaking met het zakelijke deel van het vak.
Toen ik begon, was er een beperkte groep mensen die dit deed. Acteurs vonden het toen nog niet bonton om reclames in te spreken, dus klanten lagen aan je voeten. Het stemmenbureau waar ik me inschreef, zette mij op de nieuwkomers-cassette – ik werd meteen de nummer één.
Ik stond ooit op een stoel om te bellen
Wat ondernemen betreft, voel ik me gezegend dat het bij mij vanaf de eerste dag goed is gegaan, maar ik heb er ook altijd hard voor gewerkt. Ik heb er altijd voor gezorgd heb dat mijn business draaide. In het begin stak ik wel 90% van mijn tijd in acquisitie. Ook heb ik vanaf de eerste dag geld opzij gezet voor later. Ik kan met trots zeggen dat ik mijn hele koop-appartement in Amsterdam bij elkaar heb gekletst.
Voor sommige taken binnen het ondernemerschap moest ik wel een foefje uithalen. Als ik bijvoorbeeld achter klanten aan zat die niet wilde betalen, dan ging ik op een stoel staan wanneer ik ze belde, zodat ik me sterker en groter voelde. Inmiddels heb ik dat wel onder de knie, maar dat hielp me toendertijd wel.
Ik denk dat je bepaalde karaktereigenschappen moet hebben om alles als zelfstandig ondernemer goed te regelen. Als je chaotisch bent, is het lastig. Ik ben neurotisch, en dat helpt.
Mijn meest interessante klant op het moment, is een onbetaalde, namelijk Stichting Vluchteling. Ik vind het fijn om mijn stem te lenen aan een organisatie die ik van harte steun. Qua betaalde klanten, werk ik graag voor musea. Ik ben een kunstliefhebber en ik vind het een eer om uit te leggen wat mensen in een museum zien. Hele foute opdrachten vind ik stiekem ook heel leuk om te doen. Ik was ooit een sprekende WC-pot voor een schoonmaakmiddelenreclame. Dat zijn mijn guilty pleasures.
Mijn ambitie is om mijn carrière mooi af te ronden. Ik word 57 deze zomer en ben begonnen op mijn dertigste. Dat vind ik wel mooi, 30 jaar. Ik zal het nooit helemaal opgeven, daarvoor vind ik het veel te leuk, maar ik word wel selectiever. Mijn andere ambitie is om jongere collega’s mijn kennis mee te geven. Ik geef af en toe een masterclass en als iemand me met vragen mailt, ga ik daar serieus op in. Ik besteed ik er veel tijd aan om mensen te helpen, want ik vond het vroeger ook fijn als ik geholpen werd.”
