Public Pie is een mobiele keuken ontworpen door liefdeskoppel Maaike en Jadidja. Ze hebben een passie voor mooie producten, zoals slim gebakken appeltaartjes die je uit de hand eet. Je treft ze normaliter op veel Nederlandse festivals als Into the Great Wide Open en Best Kept Secret.
De zoektocht naar een locatie voor Public Pie begon oorspronkelijk in 2013 in de Italiaanse Dolomieten. De droom was een berghut. Na veel werkervaring op biologische boerderijen bracht de crisis ze uiteindelijk toch terug naar Nederland. Het werd een ‘basecamp’ midden in Tilburg. Zonder bergen helaas, maar wel omringd door veel groen en met mooie lokale producten. We spreken Maaike over Public Pie.
Vanwaar de keus voor taart? En hoe komen jullie bij de slogan ‘Verse taartjes met warme billen’?
Ik deed altijd al veel cateringwerk, als bijbaantje naast m’n studie en naast mijn werk als ontwerper. Eten vond ik interessant en ik werd regelmatig gevraagd om iets voor een expositie te maken. Op een gegeven moment werd ik gevraagd om voor Dutch Design Week wat te bedenken, die altijd eind oktober plaatsvindt in Eindhoven. Ik ging toen op zoek naar lokale producten die in het seizoen waren en vond een geweldige appelkweker aan de rand van de stad. Ik dacht: appeltaart, simpel en dat ruikt zo lekker, zodat de zintuigelijke beleving ook gelijk meespeelt. Daarnaast is het is heel fijn om tijdens de Dutch Design Week een pauzemoment te creëren, want je loopt je benen onder je lijf vandaan. En zo kwamen we op het idee om mensen op de oven te laten zitten. Lekkere warme billen en een momentje van onthaasting! Dus een soort stoelverwarming bij je appeltaart.
Een paar jaar later kwam die foodtruck hype, festivals kwamen op. En toen ben ik op een veel grotere schaal taarten gaan bakken en moest ook de setting veranderd worden. Dus is er uiteindelijk een soort mobiel bakhuisje gekomen. En zo is het ontstaan eigenlijk.
Waar halen jullie de meeste voldoening uit? En uit welk onderdeel het minst?
De kracht van Public Pie is toch wel het theatrale. Creativiteit is de kern. We willen iets doen met een verhaal en interactie is daarbij heel belangrijk. Dat je bij ons niet alleen taart, maar ook warme billen kunnen halen, levert ons veel complimenten op van festivalbezoekers. En de appelschilstoel, die je al van verre kunt zien, is ook echt een hit. Door dit soort creatieve ontwerpen trek je mensen naar je toe zonder alleen maar te roepen dat je de lekkerste taart hebt.
Kunnen jullie leven van taarten bakken?
Laat ik het zo zeggen: het is het inkomen van een parttime baan, maar het werk van een fulltime baan. En de risico’s zijn flink voor het inkomen dat je ermee verdient. Ik vraag ook regelmatig naar hoe andere foodtrucks het doen. Vaak hebben ze een vaste locatie ernaast, dan draait het constant en is de aanlevering makkelijker. Maar ik hou het bewust klein en dat heeft ook voordelen, want ik ben nu heel flexibel en ik hoef niet constant een toko te runnen.
En dan de rotvraag: hoe gaat het nu in tijden van corona?
Het festivalseizoen was natuurlijk gecanceld en eigenlijk is er vrij weinig werk dit jaar. Maar ergens is dat wel een keer lekker. Nu is er meer tijd voor hobby’s zoals tuinieren en zuurdesembrood bakken. Normaal kan dat niet, want je kan geen ritme opbouwen in die periode. Je bent de hele tijd weg.
Deze tijd is ook goed om na te denken over hoe nu verder. We willen niet zomaar iets gaan doen. Soms als ik op festivals om me heen keek, dan zag ik mensen al liggend wegschransen wat we met zoveel liefde hadden bereid. Dan vroeg ik me af in wat voor verwende wereld we leven. Het zou mooi zijn als we in de toekomst met meer respect en meer bewustzijn met eten omgaan.
Wat zou je startende ondernemers aanraden die bijvoorbeeld een eigen foodtruck willen beginnen of überhaupt een business? Wat zijn de valkuilen?
Wij zijn eigenlijk heel organisch gegroeid, dus een heleboel dingen gingen vanzelf en het was één groot leerproces. Maar mijn belangrijkste tip is: houd het eenvoudig, bied niet te veel verschillende dingen. Ik denk vaak aan een Perzische man in Tilburg die Perzisch ijs verkoopt en de rust waarmee hij dat maakt met zijn rozenwater en pistacheschaafsels… Zo simpel, zo mooi.
En als je zoiets als dit wilt doen, ga er dan fulltime voor. Stort je er helemaal in, dan krijg je ook meer routine.
Wat voor soort dingen zouden jullie nog meer willen doen met Public Pie?
Ik geef nog steeds ieder appeltaartje met zoveel liefde. En als er maar een paar mensen zijn die het zo ontvangen dan ben ik al blij. Maar de droom blijft wel ergens op een mooi plekje met lokale ingrediënten taartjes en lekkere koffies aan mensen verkopen en vooral dat de omgeving ook meewerkt in dat momentje van onthaasten. Ergens in de Dolomieten of aan de rand van Tilburg.
Website: Publicpie.nl
Instagram: publicpie
